Maart 2024

 Het is alweer maart 2024 en zoals gezegd: de tijd gaat snel. Bij de wandelingen die ik maak, ontdek ik steeds iets moois. Een gewoon koolmeesje of merel vind ik al niet meer de moeite waard, erg hé. Maar toch blijf ik onderweg . Het wandelen is erg fijn, al wordt de route steeds korter en het tempo langzamer.

Afgelopen zondag ben ik weer eens onderuit gegaan,. Een veter van de ene schoen bleef in het haakje van de andere schoen hangen en ja hoor, klabam. Geen grote schade, alleen mega spierpijn in de bovenarmen van het opvangen, en de zijkant en voorkant van mijn lijf veel spierpijn, omdat ik helemaal recht voorover viel. Ik leer me wel steeds beter afweren en er lag modder dat scheelt. Toen ik een bankje vond om de schoenen beter te strikken, kreeg ik gezelschap van een prachtig roodborstje. Die kijk me aan vol verbazing en kwam haast naast me zitten. Dat maakt dan de dag weer goed. 

In de eigen natuurlijke tuin gebeurt ook veel. Alles springt open en toont de fragiele blaadjes, de koolmeesjes en een vlinder die opwarmt. Overigens al veel dikke hommels gezien. Laatst heb ik er één gered door hem met zijn snuit in een bodem suikerwater te duwen. Na wat drinken kon hij weer wegvliegen. 

 

In het bos heb ik wat vogels gefotografeerd maar ik kom er nog niet achter wat. Ik denk een roodborsttapuit, maar verder laat ik het aan de deskundigen over. Misschien willen die hier reageren met de oplossing.

Tot slot de eekhoorntjes uit het Wandelbos. Het is vaak erg druk met fotografen, die de beestje voeren en hele opstellingen bouwen voor de perfecte foto. Ik ga dan ergens anders staan en tot mijn geluk, maak ik wel een mooie foto van een eekhoorn die niet van die drukte houdt.

Vandaag wordt het zelfs 17 graden maar in het weekeind slechts 9 graden. Dat betekent dat je snel moet genieten van de dag, de klusjes komen nog wel. Fijne dag