De meisjesmoorden

De meisjesmoorden
Thea Dorn
ISBN: 978-90-2255-1561
Thriller



Toen hij merkte dat hij zo niets bereikte beval hij me om me uit te kleden. Op dat moment sprak ik mijn eerste woord. ‘Nee.’
Keulen, eind van de zomer. De negentienjarige Julia wacht op de nachtbus als er een Porsche stopt. De bestuurder biedt aan haar naar huis te brengen en Julia stapt in – een fatale beslissing. De bestuurder blijkt een sadistische kidnapper te zijn. Hij sluit Julia dagenlang op in een kelder. En ze is niet zijn enige slachtoffer, hij heeft minstens twee andere jonge vrouwen gemarteld en vermoord.
Als de politie voor de deur staat, vlucht de man en hij neemt Julia mee. Tijdens hun tocht door Europa maakt hij nieuwe slachtoffers. Maar Julia laat hij in leven. Als dit afschuwelijke avontuur eindigt met de arrestatie van Julia’s ‘kweller’, wordt zij onder vuur genomen door de media: hoe is het mogelijk dat hij haar niet heeft gedood? Was ze medeplichtig? Lijdt ze aan het stockholmsyndroom? Julia besluit haar kant van het verhaal op te schrijven.

Recensies:

Hij is eindelijk uit. En ja het is teleurstellend. Ik heb het absoluut willen uitlezen omdat ik toch wel wou weten hoe het eindigde. Curiosity killed the cat... Nu ja, zelfs een slecht boek moet en zal ik uitlezen, afwijkinkje zeker. Het einde is wel verrassend, dat had ik niet verwacht, maar het hele boek is zwoegen, slecht geschreven, saai, al die haakjes om gek van te worden ! Ik heb nog steeds niet begrepen wat de moordenaar drijft hoor, en dat meisje, is die helemaal.... hmmm hoe moet ik het zeggen : gestoord ? ik vind de juiste woorden niet om haar gedrag te beschrijven. Een heel raar boek, ik raad het niet echt aan.
Piper

Uitsluitend omdat het het doorgeefboek was, heb ik het uitgelezen. Eigenlijk vond ik alleen de epiloog van vier pagina's de moeite van het lezen waard. Beetje sneu. De schrijfstijl is heel storend omdat de schrijfster er voor kiest om heel vaak - en soms twee of meer keer - alles tussen haakjes te zetten. Vreselijk irritant. Het idee van het verhaal en ook de splitsing in twee delen, is op zich wel origineel.
Ik kan er niet meer dan 1 duimpje voor geven.
Puck Vermeulen

Ik denk dat ik positiever ben over De Meisjesmoorden dan de andere Dizzieërs die het boek al gelezen hebben. Ik kan niet zo goed zeggen wat ik er precies van vond, maar ik vond het zeker een apart verhaal en dat kan ik altijd wel waarderen. Ik heb nooit iets gelezen zoals dit en ik vind de 'switch' halfweg het boek interessant en juist boeiend. Ik heb het boek dan ook met plezier gelezen. Ben benieuwd of ik nog medestanders ga vinden!
Sanne de Bresser

Een heel moeilijk te lezen boek, moeilijk te begrijpen. Een meisje wordt ontvoerd en doordat de media haar al veroordelen, wil ze haar eigen verhaal schrijven, nadat ze is gered. Maar het verhaal is raar geschreven, je krijgt geen beeld bij wat er nu gebeurd, dan is er weer een meisje doodgeschoten, maar alles wat er tussen het eerste oogcontact en de moord ligt, moet je zelf invullen. De wisseling van een verhaal, naar een briefschrijfster, is op verwarrend en het plot is dan weer goed, maar eigenlijk veel te laat. Dat slachtoffer had meer aandacht mogen hebben in het boek.
GH