Piep zei de muis

Piep zei de muis
M.J. Arlidge
ISBN: 978-90-225-7852-0
Thriller


Helen Grace is de heldin van de populaire thrillerreeks van M.J. Arlidge. Ze is een geharde rechercheur die motor rijdt en zich het liefst alleen door het leven slaat, maar wordt achtervolgd door persoonlijke demonen die haar af en toe zelfs in een depressie dreigen te storten. Toch is zij onmisbaar in de strijd tegen psychopaten die Southampton blijven teisteren en onschuldige slachtoffers maken, op gruwelijke wijze…

Recensies:

Laat je vooral niet misleiden door de onschuldige titel van dit boek want schrijver M.J. Arlidge heeft weer een gruwelijke seriemoordenaar uit zijn mouw geschud…de korte pittige hoofdstukken houden je als lezer gekluisterd aan dit boek. Heel bijzonder is dat je ondanks de gruwelijkheden begrip voor de moordenaar kan opbrengen… de karakters zijn dusdanig uitgelicht en gelaagd dat de hoofdpersonen ook de buurvrouw of buurman van de hoek zou kunnen zijn… meer dan geslaagd vervolg op het debuut Iene Miene Mutte!
Sannekje1968

Piep zei de muis is het 2de deel na Iene Miene Mutte. Bij dit boek was ik iets minder begeesterd. Natuurlijk, het hoofdpersonage is vrij goed gekend, dus was ik niet echt verwonderd van haar soms beschamende reacties t.o.v. haar overste.
Maar toch is het boek wederom vlot geschreven. Weliswaar volgen de doden elkaar op en het plot is wel verrassend.
Al bij al een aanrader!
GerdaZB

Piep zei de muis; Deel 2 van de serie boeken over rechercheur Helen Grace. Het is wel aan te raden de boeken in volgorde te lezen; start met ‘Alles in de wind’, dan ‘Schuitje varen’ (kortere verhalen) en dan deel 1 ‘Iene miene mutte’.
Mannen worden vermoord, opengesneden en hun hart eruit gehaald. Wie heeft er zoveel woede in zich om ze dit aan te doen. Je wordt weer helemaal in het verhaal en in het gecompliceerde leven van Helen gezogen. Niet alleen leven veranderende ontwikkelingen voor haar in het boek, maar ook voor enkele collega’s van haar. Tussen de personages gebeurt van alles, vele spanningen en conflicten, je voelt met ze mee, elke stap die ze moeten zetten, elke keuze die ze moeten maken….
Ik denk dat je moet houden van de schrijfstijl, dat je niet te veel delen achter elkaar moet lezen. Dan vallen de dramatische en lichtelijk ongeloofwaardige gebeurtenissen, gedragingen en de herhaling te veel op. Ik vond dit boek minder goed dan deel 1 en de kortere verhalen daarvoor.
CvM62

Ik had moeite in het verhaal te komen, maar dat kwam meer door de drukte om me heen. Het verhaal is weer even gruwelijk als het eerste deel. Sommige personages blijven terugkomen, altijd wel een baas die Grace eruit wil werken en het verhaal is natuurlijk verschrikkelijk afschuwelijk. Lekker spannend, mannen worden vermoord en het hart uitgerukt, wat daarna thuis wordt afgeleverd. Wie doet dit en wat zit er achter. Grace gaat aan de slag, maar wat een tegenwerking van een journaliste, haar baas en de zoon van haar zus. Om dit allemaal te volgen, zou je deel één moeten lezen. Dat deed ik lang geleden, maar je herkent wel snel het eerste verhaal, de mensen en de problemen. In het derde deel kijk ik uit naar Robert. Waar is hij en hoe gaat het met hem? Het verhaal wordt vanuit verschillende personages geschreven en dat is even wennen.
GH