Onderkoeld

Onderkoeld
Arnaldur Indridason
ISBN: 978-90-214-352-44
Thriller


In Þingvellir, dat in een ver verleden een pleisterplaats van vikingen was, wordt een vrouw dood aangetroffen in haar zomerhuis. Alles wijst erop dat ze zelf een einde aan haar leven heeft gemaakt. Als inspecteur Erlendur een opname in handen krijgt van een geheimzinnige séance waarbij deze vrouw kort voor haar overlijden aanwezig was, besluit hij uit te zoeken waarom ze zelfmoord pleegde. Onderkoeld is een rasechte Indridason met Erlendur in de hoofdrol. De inspecteur wordt tijdens zijn zoektocht steeds opnieuw herinnerd aan de verdwijning van zijn eigen broer en gaat de confrontatie met het verleden eindelijk aan.

Recensies:

In Onderkoeld van grootmeester Arnaldur Indridason krijgen personen en natuurbeschrijvingen door details en de fijngevoelige schrijfstijl iets rustgevends en geruststellends. Alledaagse dingen worden bijzonder, alsof er een betoverend randje omheen zit. De absolute schoonheid van het knap kunnen verwoorden van simpele dingen is een kunst. Neem de volgende beeldspraak bij een bezoek van inspecteur Erlendur aan een bouwterrein: “Zover het oog reikte, rezen gele bouwkranen op tegen de grauwe namiddag als reusachtige nijptangen die met goddelijke voortvarendheid in de aarde waren gestoken”. Om in te lijsten, toch?
Adriana

Deel acht van veertien. Best wel een ander verhaal dan de eerdere delen waar duidelijke moorden worden gepleegd. Dat is in dit boek niet of nauwelijks het geval. Toch een interessante ontrafeling waarbij Erlendur zelf veel meer centraal staat en zijn collega’s bij de politie nauwelijks een rol spelen.
Ook de meta-lijn door de vele boeken heen, over de getroebleerde Erlendur zelf en de relatie met zijn kinderen komt weer een heel klein stapje verder.
In de serie een gemiddeld boek, leest prettig weg maar boeit ietsje minder dan de betere delen uit de serie. Maar in de hele opbouw van het karakter is dit wel een waardevol boek. Het boek is even (prettig) traag als de andere boeken in de serie en kent een gestaag ritme. Ik vind dat erg prettig.
ArjenD

Erlendur start op eigen houtje een onderzoek naar de zelfmoord van een vrouw. In diezelfde periode krijgt hij bezoek van een man, die hem al jaren met een bepaalde regelmaat komt vragen naar de vorderingen in de zoektocht naar zijn verdwenen zoon. Terzelfdertijd wordt Erlendur geconfronteerd met het doorduwende karakter van zijn dochter waardoor hij ook zijn eigen verhaal (waar trouwens in het boek een boek over werd geschreven) gaat herkauwen. Het karakteristieke in de verhalen is dat elk overleden individu een blind vertrouwen in en verbond heeft of had met de veroorzaker van zijn dood en zelfs daarna ook ....
Kite

Ik vraag me dat af omdat Erlendur zich in dit boek nauwelijks of niet bezig houdt met het oplossen van echte misdaden. Eerst raakt hij geobsedeerd door de zelfmoord van een vrouw, wiens beste vriendin vermoedt dat er iets niet klopt. Ze vertelt dat Maria helderzienden bezocht na de dood van haar moeder en zich verdiepte in het leven na de dood, maar niet op een suïcidale manier. Daarnaast bijt hij zich vast in z'n stokpaardje: verdwijningen. Hij krijgt bezoek van de stervende vader van een jongen die 29 jaar geleden spoorloos verdween en van wie er nooit meer iets vernomen werd. Ook een andere studente verdween in ongeveer dezelfde periode. ook bij haar waren er geen aanwijzingen over wat er gebeurd kon zijn. Ook de verdwijning van z'n eigen broertje in een sneeuwstorm, toen hij klein was, speelt hem nog steeds parten.
Daarnaast komen we ook meer te weten over z'n huwelijk destijds met Halldora en lijkt de relatie met z'n beide kinderen de goede kant uit te gaan.
MickDubois

In dit boek wordt er meer aandacht gegeven aan het leven van Enlendur zelf en minder aan het politiewerk. Wel een heerlijk boek om te lezen. Elendur nog steeds op zoek naar zijn broer, krijgt te maken met verschillende verdwijningen en een zelfmoord. Dat laatste gaat hij helemaal uitzoeken en komt tot de oplossing van de zaak, maar het was geen zaak en dus kan hij niets beginnen. Voor een oudere stervende vader hoopt hij zijn verdwenen zoon te vinden, maar dat na ruim 20 jaar zal niet meevallen. Goed boek, prettig leesbaar, niet echt spannend, maar de moeite waard.
GH