Charles Jackson
ISBN: 978-90-488-18327
Roman
Het waarom was allang niet meer van belang. Je was een dronkaard, meer kon
je er niet van maken. Je dronk, punt uit. En als je eenmaal dronk, als je op gang kwam, wat maakte het waarom dan nog uit? Je dronk en je ging eraan dood. Waarom? Omdat alcohol iets was wat je niet kon beheersen, het kreeg je eronder. Waarom? Omdat je het punt had bereikt waar één glas te veel was en honderd niet genoeg.'
Manhattan, 1936. Would-be schrijver Don Birnam besluit een borrel te nemen. En nog een, en dan nog een, wat uiteindelijk uitmondt in een drankfestijn dat vijf dagen zal duren. Zijn neergang - omringd door een liefdevolle vriendin en broer, maar onmachtig die liefde te beantwoorden - wordt in een bezwerende, hypnotische stijl verteld; de lezer kan niet anders dan meegaan in Dons onverbiddelijke helletocht.
Het verloren weekend is een van de grote klassiekers van de twintigste eeuw; niet alleen omdat het op rauwe wijze de gevolgen van alcoholisme laat zien, maar tegelijkertijd een onvergetelijke parabel is over de menselijke conditie.
Charles Jackson is de auteur van een uniek oeuvre. Van Het verloren weekend werden meer dan een half miljoen exemplaren verkocht in Amerika. De verfilming van Billy Wilder won vier Oscars.
'Een meesterwerk, getuigend van psychologische precisie. Jacksons verteltechniek verheft een medische ziektegeschiedenis tot kunst' The New York Times
www.lebowskipublishers.nl | isbn 978 90 488 1832 7 | nur 302
'De enige anti-alcoholist in het onder drank, drugs, zweet en sperma kreunende Chelsea Hotel, die, hoewel hijzelf geen druppel meer aanraakte, voor mij altijd de wodka koud had staan. Grootmoedig volgde hij vanachter zijn brillenglazen elke slok die ik nam, in gedachten mee proevend' Jan Cremer
Recensies:
In wat grotendeels één lange monoloog is, vertelt Birnam afwisselend tegen zichzelf of een ingebeelde lezer/toehoorder over zijn alcoholisme. Dat hij zich daarbij niet altijd aan zijn bovenstaande kritieken op alcoholisten houdt dat beseft Birnam terdege. Op deze momenten is de roman het best, Birnam in kennelijke staat maar daardoor ook op momenten uiterst lucide die zichzelf letterlijk en figuurlijk in een spiegel bekijkt en vragen stelt. Veel vragen, waarop hij vaker niet dan wel een antwoord heeft. De antwoorden die hij wel heeft zijn wrang en ontnuchterend (hoe flauw is deze woordgrap niet?). Het is zelfanalyse door middel van zelfdestructie. Wanneer Birnam niet met zichzelf bezig is dan is hij op zoek naar drank of geld om drank te kopen en struint hij heel Manhattan af voor een fles sterke drank. In de vijf dagen dat we Birnam volgen takelt hij steeds verder af, iets waar hij zich goed van bewust is, maar hij kan én wil niet anders. Hij zou het wel kunnen als hij het zou willen en als hij het zou willen dan kan hij van de drank afblijven, maar kunnen en willen zitten elkaar in de weg bij Birnam.
Cies
Het verloren weekeind vertelt het verhaal van een alcoholist, die een weekeind alleen moet blijven zonder zijn broer. Hij denkt dat het hem gaat lukken, maar al snel belandt hij in de kroeg. Onderwijl overdenkt hij alles, waarom hij is zoals hij is, wat hij wilde en niet, wie nog vrienden zijn en vooral, hoe komt hij aan geld en nieuwe verstopplekken voor zijn halve liters. Een verhaal wat goed de verwardheid weergeeft. Ik vond er niet zoveel aan. Het is een monoloog, maar voor mij iets teveel van het goede.
GH
je er niet van maken. Je dronk, punt uit. En als je eenmaal dronk, als je op gang kwam, wat maakte het waarom dan nog uit? Je dronk en je ging eraan dood. Waarom? Omdat alcohol iets was wat je niet kon beheersen, het kreeg je eronder. Waarom? Omdat je het punt had bereikt waar één glas te veel was en honderd niet genoeg.'
Manhattan, 1936. Would-be schrijver Don Birnam besluit een borrel te nemen. En nog een, en dan nog een, wat uiteindelijk uitmondt in een drankfestijn dat vijf dagen zal duren. Zijn neergang - omringd door een liefdevolle vriendin en broer, maar onmachtig die liefde te beantwoorden - wordt in een bezwerende, hypnotische stijl verteld; de lezer kan niet anders dan meegaan in Dons onverbiddelijke helletocht.
Het verloren weekend is een van de grote klassiekers van de twintigste eeuw; niet alleen omdat het op rauwe wijze de gevolgen van alcoholisme laat zien, maar tegelijkertijd een onvergetelijke parabel is over de menselijke conditie.
Charles Jackson is de auteur van een uniek oeuvre. Van Het verloren weekend werden meer dan een half miljoen exemplaren verkocht in Amerika. De verfilming van Billy Wilder won vier Oscars.
'Een meesterwerk, getuigend van psychologische precisie. Jacksons verteltechniek verheft een medische ziektegeschiedenis tot kunst' The New York Times
www.lebowskipublishers.nl | isbn 978 90 488 1832 7 | nur 302
'De enige anti-alcoholist in het onder drank, drugs, zweet en sperma kreunende Chelsea Hotel, die, hoewel hijzelf geen druppel meer aanraakte, voor mij altijd de wodka koud had staan. Grootmoedig volgde hij vanachter zijn brillenglazen elke slok die ik nam, in gedachten mee proevend' Jan Cremer
Recensies:
In wat grotendeels één lange monoloog is, vertelt Birnam afwisselend tegen zichzelf of een ingebeelde lezer/toehoorder over zijn alcoholisme. Dat hij zich daarbij niet altijd aan zijn bovenstaande kritieken op alcoholisten houdt dat beseft Birnam terdege. Op deze momenten is de roman het best, Birnam in kennelijke staat maar daardoor ook op momenten uiterst lucide die zichzelf letterlijk en figuurlijk in een spiegel bekijkt en vragen stelt. Veel vragen, waarop hij vaker niet dan wel een antwoord heeft. De antwoorden die hij wel heeft zijn wrang en ontnuchterend (hoe flauw is deze woordgrap niet?). Het is zelfanalyse door middel van zelfdestructie. Wanneer Birnam niet met zichzelf bezig is dan is hij op zoek naar drank of geld om drank te kopen en struint hij heel Manhattan af voor een fles sterke drank. In de vijf dagen dat we Birnam volgen takelt hij steeds verder af, iets waar hij zich goed van bewust is, maar hij kan én wil niet anders. Hij zou het wel kunnen als hij het zou willen en als hij het zou willen dan kan hij van de drank afblijven, maar kunnen en willen zitten elkaar in de weg bij Birnam.
Cies
Het verloren weekeind vertelt het verhaal van een alcoholist, die een weekeind alleen moet blijven zonder zijn broer. Hij denkt dat het hem gaat lukken, maar al snel belandt hij in de kroeg. Onderwijl overdenkt hij alles, waarom hij is zoals hij is, wat hij wilde en niet, wie nog vrienden zijn en vooral, hoe komt hij aan geld en nieuwe verstopplekken voor zijn halve liters. Een verhaal wat goed de verwardheid weergeeft. Ik vond er niet zoveel aan. Het is een monoloog, maar voor mij iets teveel van het goede.
GH
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
wat vond je van deze post?