Stella Braam
ISBN: 90-388-0312-5
Non fictie
"Stella Braam (Haarlem, 1962) is een Nederlands journaliste. Braam werd geboren als dochter van een kinderpsycholoog. Haar opa van moederskant was arbeider in een steenfabriek en richtte een vakbond op. Na de scheiding van haar ouders groeide ze op in Someren. Nadat ze Neil Armstrong op de maan had zien landen, wilde ze ruimtevaarder worden, maar na een reis door Zuid-Amerika kwam ze begin jaren negentig in de journalistiek terecht; met Gülnaz Aslan, bekend van het Radio 3-programma Radio Thuisland, richt ze een eigen persbureau, Yol-Producties, op. Braam werkte anderhalf jaar undercover als schoonmaakster, keukenhulp, inpakster en kamermeisje en publiceerde over haar ervaringen het boek De blinde vlek van Nederland (1994), over de positie van laaggeschoolden zonder een CAO. Hier werkte ze voor het eerst samen met collega-journalist Mehmet Ülger, die voor dit boek onder meer als zogenoemde illegaal in een naaiatelier werkte. Na het verschijnen van haar boek nodigden zowel minister Melkert als Wijers haar uit voor een gesprek.
Een criminele politie-informant, integere rechercheurs die worden teruggefloten, dealende beveiligingsbeambten, gesjeesde hulpverleners, stervende daklozen en gesmokkelde Chinezen: een bont gezelschap kruist het pad van undercoverjournaliste Stella Braam. Waar anderen angstig terugdeinzen, onderzoekt zij vastberaden de rafelrand van Nederland. Zo is zij getuige van een poging tot liquidatie en sabotage. Wordt zij typiste op een witwaskantoor. Ze krijgt het aan de stok met een Antilliaanse drugsbende, trekt op met straatrovers, verblijft tussen de daklozen op Schiphol. Ze wordt van haar bed gelicht omdat ze weigert te getuigen in een rechtszaak tegen de Grijze Wolven, en raakt zelfs een korte periode aan de drugs. Openhartig vertelt zij over het wonderlijke leven in de onderste regionen van Nederland, onder het motto: 'om een wereldje te leren kennen, moet je er zelf deel van uitmaken.' In dit boek spaart Braam niemand. Ook zichzelf niet.
Recensies:
Het moet anders, lijkt dit boek te roepen naar de hulpverlening van daklozen en drugsverslaafden. In drie hoofdstukken mengt Stella Braam zich tussen de portiekslapers van Amsterdam, de coke scene, de daklozen in Hoog Catherijne en slaapt ze tussen de inwoners van Schipholstad. Het wordt in elk van deze hoofdstukken duidelijk dat het leven op straat geen pretje is, maar dat er veel te weinig aan wordt gedaan om de situatie te veranderen.
Edriënne
Doordat ik een ander boek van deze schrijfster had gelezen, ook dit ter hand genomen. In zeven hoofdstukken kennismaken met de wereld van daklozen, verslaafden, mensensmokkel en geldwitwasserij. Goed om hiervan op te hoogte gebracht te worden! Met name het laatste hoofdstuk over de mensensmokkel vond ik ronduit schokkend. Hoe de overheid zijn ogen lijkt te sluiten voor deze problematiek, zelfs als de informatie voor handen is. De schrijfstijl vond ik pakkend en direct.
Ezelsoor
Boeken van Stella Braam lees je in één adem uit. Zo ook dit boek. Stella heeft als journalist geïnfiltreerd in diverse werelden waarbij ze aan het licht brengt hoe het met die groepen is gesteld. Het gebrek aan zorg, de corruptie van het ambtelijk apparaat, de vele justitie die oogluikend fraude toestaan en mensen op laten pakken die juist voor hun werkten om hun eigen straatje schoon te vegen. En tot slot de mensensmokkel waarbij de overheid op zijn zachts gezegd vaalt. Een verschrikkelijk verhaal, stuk voor stuk. Goed weergegeven en mind blowing dat dit allemaal gebeurt. Wat heeft haar toch gedreven dit allemaal aan te gaan?
GH
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
wat vond je van deze post?