Richard Osman
ISBN: 978-9403-16-0917
Roman
In een prettig en rustig bejaardenhuis vormen vier bewoners een onwaarschijnlijk clubje. Een keer per week, op de donderdag, ontmoeten ze elkaar om onopgeloste moorden te onderzoeken. Als een vastgoedontwikkelaar uit het nabijgelegen stadje wordt vermoord komt ‘de moordclub’ in actie; het is hun eerste grote zaak. Tot hun verbazing lijkt de moord alles te maken te hebben met hun eigen verzorgingshuis. De vier vrienden mogen dan wel behoorlijk op leeftijd zijn, ze hebben allemaal meer dan genoeg levenservaring. Maar zijn ze nog in staat om een moordenaar te vinden voor hij weer toeslaat?
Recensies:
De schrijver zet je vanaf de eerste bladzijde in een verhaal, zeg maar film, die de typisch Britse humor en levenswijze zo mooi beschrijft. Het verhaal ontrolt al keuvelend tussen oude vrienden en vriendinnen, terwijl ook, een van hen, vanuit het eigen perspectief commentaar levert. Met een knipoog en een half woord wordt je aan het denken gezet. Een beetje ‘Lewis’ een beetje ‘Vera’ . Knap geschreven en boeiend tot de allerlaatste bladzijde. Osman mag wat mij betreft zo nog wel even doorgaan. Geen geweld, geen sex, geen sadisme maar een échte whodunnit.
Reino
Wat vooral opvalt is de typische Engelse schrijfstijl, droog maar doordrenkt met scherpzinnigheid en humor. Het karakteriseren van de personages is ook goed gelukt, je krijgt van alle vier de speurders een zeer duidelijk beeld. Ook hun verwardheid, ze zijn tenslotte flink op leeftijd, wordt in het verhaal opgenomen waardoor het soms onduidelijk is wat er nu precies gedacht en/of bedoeld wordt omdat de oudjes flink kunnen afwijken van het verhaal. Maar dat geeft het verhaal juist kracht, want het wegmoffelen van deze bijzondere eigenschap, die zo bij de personages hoort, zou zonde zijn geweest. Het is niet alleen maar humor en afdwalende gedachten, het is wel degelijk een spannende misdaadroman, met goed opgebouwde spanning en structuur. Het vraagt zowel van de personages als de lezer het nodige speurwerk.
DeLeestrein
Een heel leuk hilarisch boek. Het verhaalt het onderzoek van vier bejaarden in een welgesteld tehuis, die gek zijn op oude moordzaken op te lossen. Op een dag wordt er een moord gepleegd in hun direct omgeving, wordt een projectontwikkelaar vermoord die wilde plannen met het tehuis had en steeds meer moorden komen naar boven. Humoristisch wordt verteld hoe de ouderen alleen op donderdag in overleg gaan, hoe ze de politie helpen en misleiden. Geweldig om te lezen, heerlijke Engelse humor.
GH
Reino
Wat vooral opvalt is de typische Engelse schrijfstijl, droog maar doordrenkt met scherpzinnigheid en humor. Het karakteriseren van de personages is ook goed gelukt, je krijgt van alle vier de speurders een zeer duidelijk beeld. Ook hun verwardheid, ze zijn tenslotte flink op leeftijd, wordt in het verhaal opgenomen waardoor het soms onduidelijk is wat er nu precies gedacht en/of bedoeld wordt omdat de oudjes flink kunnen afwijken van het verhaal. Maar dat geeft het verhaal juist kracht, want het wegmoffelen van deze bijzondere eigenschap, die zo bij de personages hoort, zou zonde zijn geweest. Het is niet alleen maar humor en afdwalende gedachten, het is wel degelijk een spannende misdaadroman, met goed opgebouwde spanning en structuur. Het vraagt zowel van de personages als de lezer het nodige speurwerk.
DeLeestrein
Een heel leuk hilarisch boek. Het verhaalt het onderzoek van vier bejaarden in een welgesteld tehuis, die gek zijn op oude moordzaken op te lossen. Op een dag wordt er een moord gepleegd in hun direct omgeving, wordt een projectontwikkelaar vermoord die wilde plannen met het tehuis had en steeds meer moorden komen naar boven. Humoristisch wordt verteld hoe de ouderen alleen op donderdag in overleg gaan, hoe ze de politie helpen en misleiden. Geweldig om te lezen, heerlijke Engelse humor.
GH
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
wat vond je van deze post?