Let op haar

 Let op haar

Als ik hier thuis in de krant zit te kijken,

dan loopt zij daar ergens over straat.

Terwijl ik hier de was voor me uit sta te strijken,

weet ik dat zij ergens naar een feestje gaat.

En ik hoor in gedachten haar vrolijke lach,

ze stapt in een taxi, ze rent naar de trein,

zit op het terras aan het eind van de dag,

de zon in haar ogen, de wind in haar haar.

De toekomst is nu en zij is er klaar voor.

Maar al ligt de wereld open,

ik vraag je, als je haar ziet lopen,

let op haar.

Ze is wijs, ze is verstandig,

maar toch ook nog wat onhandig,

dus let op haar.

Hou een oogje in het zeil,

als ze ‘s avonds klaar is met werken,

alleen over straat gaat en er is niemand bij.

De sleutel in het slot

en haar kamer leeg en donker.

Misschien heeft ze heimwee,

naar huis, en naar mij.

Ik wist dat ze niet voor altijd mijn kleine meid zou zijn,

maar ik wist niet, dat ik haar vandaag zo kwijt zou zijn.

En al ligt de wereld open,

als je haar ziet lopen,

let op haar.

Ze is wijs, ze is verstandig,

maar toch ook nog wat onhandig.

Dus let op haar.

En ik moet misschien niet zeuren,

maar er kan zoveel gebeuren,

let op haar.

En zoekt ze soms de rand op,

want ik weet, dat is het leven,

laat haar dan, heel even,

maar duw haar dan onmiddellijk, de goede kant op.

Let op haar,

let gewoon op haar.

Een klein beetje,

op haar.

Brigitte Kaandorp