Brigitta Sirny Kampusch
ISBN: 978-90-6974-921-1
Non-fictie
Op 2 maart 1998 verdwijnt in Oostenrijk een tienjarig
meisje genaamd Natascha zomaar in het niets.
Rond vijf uur die middag dringt het tot Brigitta Sirny-
Kampusch door dat haar dochter niet thuiskomt.
Op 23 augustus 2006 vlucht een achttienjarig meisje
uit een huis in een buitenwijk van Wenen. Ze vertelt
de politie dat ze Natascha heet. Natascha Kampusch.
Rond vijf uur die middag worden moeder en
dochter herenigd.
'Hij heeft me niet misbruikt,' is het eerste wat
Natascha tegen haar moeder zegt. Belangrijke woorden,
en ook de voorlopig laatste woorden, want de
weken daarna wordt Natascha van haar moeder
afgeschermd door een horde advocaten, psychologen
en sociaal werkers. Opnieuw gekidnapt. Brigitta
beschrijft in dit boek hoe zij deze acht jaar heeft
ervaren.
Recensie(s)
Maart 1998 verdween de tienjarige Oostenrijkse Natascha Kampusch spoorloos. Acht jaar later dook ze weer op. Het verhaal van Natascha kreeg wereldwijd veel media-aandacht. Ze werd ontvoerd en jarenlang gevangen gehouden in een goed verborgen, speciaal voor haar ingerichte kelder in het huis van haar ontvoerder. Deze pleegde op de dag van haar ontsnapping zelfmoord. In dit boek vertelt Natascha's moeder Brigitta Sirny Kampusch haar ervaringen tijdens de acht jaar durende hel van Natascha's ontvoering. Zo was er de angst en het verdriet om Natascha's verdwijning, de hoop op terugkeer, werd Brigitta zelf enige tijd als verdachte beschouwd in de zaak van haar dochters verdwijning en verklaarde de omgeving Natascha dood (Brigitta werd aangeraden om alvast een graf te kopen). Op 23 augustus 2006 dook Natascha weer op en werd herenigd met haar moeder. Vlot geschreven relaas, dat enige aandacht in de media kreeg. Over de zaak Kampusch verscheen eerder 'Natascha Kampusch : het meisje in de kelder' (2006)* van Allan Hall en Michael Leidig.
Redactie Bol.com
Een aangrijpend boek. Een moeder wiens kind is ontvoerd. Iedere moeder die dit boek leest, kan zich goed inleven in de wanhoop, de paniek en het verdriet wat de moeder van Natascha doormaakt. Vooral de belachelijke adviezen waarmee moeder wordt belaagd, de beschuldigingen, de rechtszaken die daaruit voortvloeien. Het lijkt te bizar voor woorden. Maar als je kind op 10-jarige leeftijd verdwijnt en terugkeert als ze 18 jaar is, dan is er niet alleen de tijd veranderd, maar een kind is volwassen geworden in een bizarre omgeving. Je dient het boek van Natascha zelf te lezen om te weten hoe het voor haar was, dit boek gaat alleen over de ervaring van de moeder. Het is een afschuwelijk verhaal, het boek leest als een trein, duidelijke druk, paperback.
GH
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
wat vond je van deze post?